Collectiones mineralogicae, XVIII w., rkps 817, 2°, ss. 711, łac.
Tytuł
Collectiones mineralogicae, XVIII w., rkps 817, 2°, ss. 711, łac.
Opis
Napis na grzbiecie: Collectiones mineralogicae in Transilvania. Dotyczy głównie monarchii austriackiej.
Zawiera:
1. Classis prima: Terrae et lapides.
Ordo I: Calx (w tym marmor, crystallus calcarea, gypsum), s. 1-51.
Ordo II: Terra ponderosa, s. 52-61.
Ordo III: Terrae et lapides argillacei cum acido vitriolico. Alumen generantes seu argillacei aluminares, s. 62-84.
Ordo IV: Terrae et lapides argillacei cum acido vitriolico. Magnesiam generantes seu argillacei magnesiaci, s. 86-97.
Ordo V: Terrae et lapides vitrescentes, s. 98-159.
Ordo VI: Saxa composita et aggregata. A. Petrae et saxa originis aquosae, s. 159-180. B. Petrae et producta vulcanica, s. 180-217.
2. Classis secunda: Mineralis Phlogistica, s. 218-237.
3. Classis tertia: Sales, s. 238-268.
4. Classis quarta: Metalla, s. 269-297.
Ordo I: Metalla perfecta, s. 298-345.
Ordo II: Metalla imperfecta, s. 472-510.
Appendix Regni mineralis. Petrificata, s. 512-702.
W tekście liczne noty marginalne. Niektóre strony binowane.
Daty: [Marmor] Calenberg prope Viennam 1788 copiose affractam. Marmor bicolor rubens et flavescens Dembnik Polonia, s. 10. Wymienia też Duklę, Przemyśl, Podgórze k. Krakowa, Niżniów k. Stanisławowa, ubi fabrica Ao 1788 erecta, Wieliczka. Vitrum vulcanum: Occurrit et anno 1794 inventum inter.
Prow.: Zbiory Uniwersytetu Lwowskiego. - Collegium Tarnopolitanum Soc. Jesu (pieczątka XIX w.).
Opr.: Półskórek XIX w.
♦ Prawdopodobny autor: Baltazar Hacquet (ur. 1739 w Le Conquet we Francji, zm. 1815 w Wiedniu). Od 1787 profesor historii naturalnej Uniwersytetu Józefińskiego we Lwowie. Na stanowisko tym pozostawał do 1805, kiedy został przeniesiony do Krakowa. Wydał dzieło Neueste physikalisch-politische Reisen (Nürnberg 1790-96), z mapą Tatr, w którym przedstawił pierwsze analizy chemiczne wielu źródeł mineralnych znajdujących się w Karpatach. Pisał też o złożach soli w Wieliczce i Bochni w pracy De salinis in Dacia et Sarmatia montibus (Getynga 1794). Stworzył we Lwowie zbiór mineralogiczny, który w 1810 został zakupiony przez Uniwersytet Jagielloński (K. Maślankiewicz, PSB IX 221-223).
Zawiera:
1. Classis prima: Terrae et lapides.
Ordo I: Calx (w tym marmor, crystallus calcarea, gypsum), s. 1-51.
Ordo II: Terra ponderosa, s. 52-61.
Ordo III: Terrae et lapides argillacei cum acido vitriolico. Alumen generantes seu argillacei aluminares, s. 62-84.
Ordo IV: Terrae et lapides argillacei cum acido vitriolico. Magnesiam generantes seu argillacei magnesiaci, s. 86-97.
Ordo V: Terrae et lapides vitrescentes, s. 98-159.
Ordo VI: Saxa composita et aggregata. A. Petrae et saxa originis aquosae, s. 159-180. B. Petrae et producta vulcanica, s. 180-217.
2. Classis secunda: Mineralis Phlogistica, s. 218-237.
3. Classis tertia: Sales, s. 238-268.
4. Classis quarta: Metalla, s. 269-297.
Ordo I: Metalla perfecta, s. 298-345.
Ordo II: Metalla imperfecta, s. 472-510.
Appendix Regni mineralis. Petrificata, s. 512-702.
W tekście liczne noty marginalne. Niektóre strony binowane.
Daty: [Marmor] Calenberg prope Viennam 1788 copiose affractam. Marmor bicolor rubens et flavescens Dembnik Polonia, s. 10. Wymienia też Duklę, Przemyśl, Podgórze k. Krakowa, Niżniów k. Stanisławowa, ubi fabrica Ao 1788 erecta, Wieliczka. Vitrum vulcanum: Occurrit et anno 1794 inventum inter.
Prow.: Zbiory Uniwersytetu Lwowskiego. - Collegium Tarnopolitanum Soc. Jesu (pieczątka XIX w.).
Opr.: Półskórek XIX w.
♦ Prawdopodobny autor: Baltazar Hacquet (ur. 1739 w Le Conquet we Francji, zm. 1815 w Wiedniu). Od 1787 profesor historii naturalnej Uniwersytetu Józefińskiego we Lwowie. Na stanowisko tym pozostawał do 1805, kiedy został przeniesiony do Krakowa. Wydał dzieło Neueste physikalisch-politische Reisen (Nürnberg 1790-96), z mapą Tatr, w którym przedstawił pierwsze analizy chemiczne wielu źródeł mineralnych znajdujących się w Karpatach. Pisał też o złożach soli w Wieliczce i Bochni w pracy De salinis in Dacia et Sarmatia montibus (Getynga 1794). Stworzył we Lwowie zbiór mineralogiczny, który w 1810 został zakupiony przez Uniwersytet Jagielloński (K. Maślankiewicz, PSB IX 221-223).
Twórca
Data
18 w.
Język
Typ
Format
PDF
Źródło
rkps 817
Pliki
Kolekcja
Cytat
Hacquet, Baltazar, “Collectiones mineralogicae, XVIII w., rkps 817, 2°, ss. 711, łac.,” Jezuickie Archiwum Cyfrowe, Dostęp 24 listopada 2024, https://jac.ignatianum.edu.pl/items/show/351.